VAR. Propozycje używania technologii w celu wyeliminowania sędziowskich pomyłek postulowane były od bardzo dawna. Konserwatywne piłkarskie środowisko długo się przed tym opierało.
W końcu udało się jednak wprowadzić system VAR. Co to znaczy? Jak działa? Kiedy się go stosuje? Dowiedz się wszystkiego, co musisz wiedzieć na temat wideo weryfikacji.
Z artykułu na temat systemu wideo weryfikacji we współczesnym futbolu dowiesz się:
System wideoweryfikacji znany jest jako VAR. Co to znaczy?
Przez długi czas w środowisku piłkarskim istniały duże opory przed wprowadzeniem systemu wideoweryfikacji.
Wraz z sukcesami pomniejszych usprawnień takich jak goal-line technology (pozwalająca ustalić, czy piłka przekroczyła linię bramkową) wątpliwości topniały.
W 2018 roku do przepisów piłki nożnej wprowadzony został w końcu VAR. Co to znaczy?
Rozwinięciem tego skrótu jest “Video Assistant Referee”, czyli sędzia pomocniczy wideo.
Jest to system asystujący sędziemu głównemu w podejmowaniu najtrudniejszych decyzji zgodnie z maksymą “minimum ingerencji, maksimum korzyści”.
Jego podstawowym celem jest szybka naprawa poważnych pomyłek arbitra.
Pozwala wyeliminować to sytuacje, w których przyznanie rzutu karnego po teatralnym upadku zawodnika całkowicie wypacza wynik spotkania, a oczywisty offside nie zostaje odnotowany przez źle ustawionego sędziego liniowego.
Jak działa VAR? Wbrew pozorom to skomplikowany proces
Wydawałoby się, że w celu wideoweryfikacji sędzia mógłby po prostu obejrzeć kilka powtórek pod różnymi kątami i na bazie takiej analizy podjąć właściwą decyzję.
Działanie VAR jest jednak nieco bardziej skomplikowane i zakłada współpracę całego zespołu odpowiedzialnego za system.
Sędziowie VAR znajdujący się w pokoju lub pojeździe VOR (Video Operation Room) sprawdzają automatycznie każdą z sytuacji, które wymagają ingerencji systemu.
Powtórki dostarczane przez realizatora wyświetlane są na wielu monitorach i pod różnymi kątami. W przypadku wątpliwości sędziów VAR główny arbiter ma trzy wyjścia. Może wówczas:
- skorygować decyzję na podstawie sugestii sędziów VAR,
- obejrzeć przygotowane przez asystentów powtórki, czyli OFR (On-Field Review), co sygnalizuje nakreśleniem palcami charakterystycznego prostokąta,
- odrzucić sugestię o potrzebie zmiany decyzji lub obejrzenia powtórki i kontynuować spotkanie.
Sytuacje, kiedy stosuje się VAR, nie należą do licznych
W myśl zasady o minimalnej ingerencji wideo weryfikacji w przebieg gry nie stosuje się jej na okrągło.
Sytuacje, kiedy powinien weryfikować decyzje sędziego, są jasno określone w przepisach gry.
Według wytycznych dla arbitrów sprawdzeniu podlegają:
- decyzje o uznaniu lub nieuznaniu gola – kiedy atakująca drużyna popełnia przewinienie, piłka wychodzi poza pole gry lub wpada do bramki, występuje zagranie ręką lub spalony,
- decyzje o przyznaniu lub nieprzyznaniu rzutu karnego – kiedy atakująca drużyna jako pierwsza popełnia przewinienie, piłka jest poza grą, faul nie został odnotowany przez sędziego głównego, nieprawidłowo zidentyfikowane zostało miejsce faulu czy dotknięcia futbolówki ręką,
- decyzje o przyznaniu bezpośredniej czerwonej kartki (ale nie drugiej żółtej) – kiedy faulowany jest gracz wychodzący na czystą pozycję, dokonany zostaje brutalny faul, gracz zachowuje się skandalicznie lub używa nieprzyzwoitych gestów,
- nieprawidłowe zidentyfikowanie gracza odpowiedzialnego za przewinienie i ukaranie żółtą lub czerwoną kartką niewinnego zawodnika.
Użycia VAR-u nie można wymusić.
Gracze lub trenerzy próbujący to zrobić ryzykują, że zostaną ukarani kartką, a w skrajnych przypadkach odesłani do szatni lub na trybuny.
Wideoweryfikacja jest więc systemem, który wspiera sędziów w podejmowaniu decyzji, ale nie wyeliminuje poczucia niesprawiedliwości.